Bóg jest Bogiem nieskończonej miłości. Bóg Ojciec jako Miłość rodzi Syna, od którego pochodzi Duch, stwarza człowieka i cały wszechświat. Syn, będąc jedno z Ojcem, jest również Miłością - dokonał odkupienia człowieka. Duch jest Miłością, bo od Niego pochodzi wszelki dar doskonały, On towarzyszy nam w drodze do królestwa Bożego. Ojciec, Syn i Duch Święty pragną szczęścia człowieka i "pracują" dla jego pełni.Duch Święty ma do spełnienia różne funkcje i spełnia je na różne sposoby. Stąd bywa różnie nazywany i opisywany.
Jeżeli chcemy naprawdę pojąć Ducha Świętego, powinniśmy otworzyć się na Niego, powinniśmy pozwolić, by w nas działał i by nas przemieniał, aby w swej pełni nam się objawił. Nie jest to trudne. Duch Święty szybko i chętnie daje się znaleźć tym, którzy Go szukają. Jest prosty, łagodny i dostępny dla wszystkich.
Jak działa Duch Święty albo lepiej: jak nie działa? Nie działa spektakularnie, z przytłaczającą siłą oczywistości (może z drobnymi wyjątkami, do których trzeba by zaliczyć Zesłanie w dzień Pięćdziesiątnicy), bezwzględnie i destruktywnie. Natomiast działa delikatnie i dyskretnie, od wewnątrz, poprzez twórcze impulsy, natchnienia i poruszenia, zapraszając, subtelnie popychając. Jednak Duch Święty działa skutecznie - o ile kategoria ta w ogóle tutaj przystaje - dokonując naprawdę wielkich i pięknych rzeczy. Oczywiście Duch może napotykać poważne przeszkody. Jego działanie może być utrudniane. Może być na przykład "ograniczone" przez ludzką wolność (Duch Święty szanuje wolność człowieka) albo słabą wiarę (brak jej niweczy wysiłki Ducha). Powiedzieliśmy, że Duch działa dyskretnie, dlatego bardzo potrzebne są określone postawy: wyciszenie, otwartość i nastrojenie się na Ducha Świętego.Duch Święty (albo Duch Świętości) uświęca człowieka, przebóstwia go, prowadzi do Boga, bowiem łaska Ducha Świętego stanowi stosowną pomoc, ażeby to, co nie jest święte w swej istocie, poprzez uczestnictwo w Nim święte się stało (Orygenes). Zbliża, a nawet jednoczy człowieka z Bogiem, tak że każdy człowiek może powiedzieć: Żyję ja, już nie ja, ale Chrystus we mnie. Kościół zaś przemienia w królestwo Boże. Oto właściwy cel Ducha Świętego. To wszystko implikuje odpowiedź na kolejne pytanie: gdzie Duch Święty działa? Działa w Kościele - konstytuuje jego historię i oblicze. Przede wszystkim jednak Duch działa w sercu człowieka. W Starym Testamencie Duch Boży ożywia, wybiera, poucza i prowadzi. Powołuje proroków, którzy obwieszczają ludowi, co ma czynić i czego ma się spodziewać. Królowie i sędziowie działają mocą i siłą Ducha Bożego. Generalnie jednak w Starym Testamencie Duch nie posiada charakteru osobowego, jest raczej mocą Boga i Jego szczególną łaską Duch Święty obecny jest w Kościele: Albowiem tam, gdzie jest Kościół, tam jest także Duch Boży; a tam gdzie jest Duch Boży, tam jest Kościół i wszelka łaska, a Duch jest Prawdą (Ireneusz z Lyonu). Duch-Prawda najpełniej obecny jest w Piśmie Świętym. Cała Biblia została spisana przez ludzi pozostających pod natchnieniem Ducha Świętego. Oczywiście człowiek w pełni bierze udział w powstawaniu Pisma, stąd w każdej Księdze widoczna jest osobowość pisarza, jego wyobraźnia, wiedza o świecie, wrażliwość, język i styl. Jednak pierwszym i głównym autorem Pisma jest Duch Święty. Cała Biblia jest przez Niego natchniona. Dlatego też to, co dotyczy wiary i Objawienia, jest bezbłędne. Duch towarzyszył powstawaniu Biblii i obecny jest w czasie jej lektury. Prawdziwe zrozumienie woli Ojca i dzieła Jezusa możliwe jest tylko w Duchu Świętym, który chętnie i szczodrze oświeca serca i umysły medytujących Pismo. Trzeba jednak pamiętać, że bezbłędna i owocna lektura ma miejsce przede wszystkim w Kościele.O działalności Ducha w Kościele świadczą liczne akcje chrześcijańskie, zgromadzenia duszpasterzy i teologów, a także takie prądy duchowe jak charyzmatyczna Odnowa w Duchu Świętym. Powstają one zwykle jako reakcja na ospałość i oziębłość Kościoła. Ruchy te były zwykle inicjowane przez osoby otwarte na działanie Ducha Świętego.
Bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa, urodziła się w 1848 r. w Abellin, w Palestynie, zmarła w opinii świętości w 1878 r. Beatyfikacji dokonał Jan Paweł II w roku 1984. Odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Ducha Świętego, obdarzona była łaską stygmatów i wysokiego stopnia modlitwy mistycznej, odbierała nadzwyczajne łaski i światła. Pewnego razu rzekł do niej Zbawiciel: "Jeśli chcesz Mnie znaleźć, poznać i pójść za Mną, wezwij Ducha Świętego, który oświecał moich uczniów i który oświeca wszystkie narody wzywające Go w modlitwie. Zaprawdę, powiadam wam: ktokolwiek zawezwie Ducha Świętego, szukać Mnie będzie, odnajdzie Mnie i przyjdzie do Mnie przez Niego. Delikatne jak kwiat polny będzie jego sumienie, a jeśli to będzie ojciec lub matka rodziny, w rodzinie ich zapanuje pokój, w sercach ich będzie pokój w tym i przyszłym życiu. Gorąco pragnę, byś oznajmiła, że wszyscy kapłani, którzy raz na miesiąc odprawią Mszę św. o Duchu Świętym, uczczą Go tym, a ktokolwiek uczci Go i wysłucha Mszy św. ku Jego czci, będzie uczczony przez Ducha Świętego, a pokój zapanuje w jego duszy i nie umrze w ciemnościach. Wszyscy szukają nowości, nawet w nabożeństwach, a zaniedbują tak ważne nabożeństwo do Ducha Świętego. Dlatego są w błędzie i rozterce, nie mają pokoju i światła. Nie wzywa się Ducha Świętego tak, jak powinien być wzywany".
Duchu Święty, natchnij mnie, Miłości Boża, pochłoń mnie, na właściwą drogę zaprowadź mnie. Maryjo, Matko, spójrz na mnie, z Jezusem błogosław mi. Od wszelkiego złego, od wszelkiego złudzenia, od wszelkiego niebezpieczeństwa zachowaj mnie. Amen.
Wezwań tych nauczył Duch Święty swoją służebnicę s. Marię od Jezusa Ukrzyżowanego. Zamiast "mnie" - mówiła - można używać liczby mnogiej "nas", albo wymienić własną Ojczyznę np. "Polskę".
TAJEMNICA ŚWIĘTOŚCI
Pragnę ci wyjawić tajemnicę świętości i szczęścia. Codziennie przez 5 minut zatrzymaj twoją wyobraźnię, zamknij oczy na wszystko, co podpada pod zmysły, zamknij uszy na wszystkie odgłosy świata tak, abyś mógł się ukryć w sanktuarium swej duszy, która jest świątynią Ducha Świętego i przemów do tego Ducha Świętego słowami:
"O Duchu Święty, duszo mej duszy, uwielbiam Cię. Oświecaj, kieruj, wzmacniaj i pocieszaj mnie. Powiedz mi, co mam czynić i rozkaż mi to wyko nać. Poddaję się chętnie wszystkiemu, co ode mnie zażądasz, pragnę przyjąć wszystko, co na mnie dopuścisz, daj mi tylko poznać Twoją świętą wolę. Amen". Jeżeli to spełnisz, wtedy życie twoje będzie szczęśliwe i radosne. Znajdziesz pociechę nawet wśród cierpienia. Otrzymasz łaskę na miarę twoich trudności i siłę do zniesienia ich i tak dojdziesz pełen zasług do bram niebieskich. Takie poddanie się Duchowi Świętemu jest tajemnicą świętości.
Jest to jedna z najcenniejszych modlitw ku czci Ducha Świętego. Dnia 2 grudnia 1930 r. objawił ją Pan Jezus zmarłej w 1936 r. świątobliwej matce Katarzynie Volg z Monachium. "Droga duszo, prawie wszyscy ludzie utracili najwyższe dobro duszy: Ducha Świętego. Stąd te ciemności na całym świecie i to pomieszanie języków. Duch Święty jest wszędzie wyłączony, pomijany, a przecież nikt nie może nic uczynić bez Ducha Świętego. Toteż nie możesz mi ofiarować wraz z Matką Najświętszą, poprzez Matkę Najświętszą potężniejszej modlitwy niż Koronka do Ducha Świętego w imieniu wszystkich i za wszystkie dusze." I jeszcze raz zapewnił ją Pan Jezus 30 stycznia 1931 r.: "Moje dziecko, ty nie jesteś w stanie pojąć tej wielkości, która mieści się w prośbach Koronki do Ducha Świętego. Odmawiaj ją bardzo często i z wielkim nabożeństwem. Ja w zamian za to poślę wam wielkich mężów, którzy będą całkowicie napełnieni Duchem Świętym. Oni będą mówili do ludu o Duchu Miłości i Prawdy, żeby wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. Dopiero wówczas wielu pozna swoje zaślepienie i zrozumie, co prowadzi do pokoju. Z prośbą o takich mężów należy odmówić wiele Koronek do Ducha Świętego". Już w uroczystość Matki Najświętszej z Góry Karmel dnia 16 lipca 1930 r. przynaglała ją Matka Boża: "Dziecko, ty wiesz, że bez Ducha Świętego nikt nic nie może począć. Jestem Oblubienicą Ducha Świętego. Wzywaj mnie tak często, jak tylko możesz, w Koronce do Ducha Świętego. Te prośby, które są w niej zawarte, zostaną za moim wstawiennictwem w szczególny sposób wysłuchane przez Trójcę Przenajświętszą. Powiedz swemu kierownikowi duszy (był nim znany, świątobliwy franciszkanin, Bonawentura Blattman), by tę Koronkę wydał drukiem, żeby była wszędzie rozpowszechniana i pilnie odmawiana. Dzięki tym łaskom ludzkość zostanie znowu napełniona miłością. Duch Święty jest przecież Duchem Miłości".
TAJEMNICE KORONKI DO DUCHA ŚWIĘTEGO
Odmawia się jak zwykłe 5 dziesiątków Różańca z 10 "Zdrowaś Maryja" i dodaje się po słowie "...Jezus" następujące słowa, odpowiednio do każdego dziesiątka:
1. "...który niech usposobi nasze serca na przyjęcie pełni łask Ducha Świętego" 2. "...który niech nam udzieli Ducha Świętego, pomnoży i wzmocni w nas wiarę, nadzieję i miłość" 3. "...który niech nas przez Ducha Świętego umocni, oświeci, prowadzi, rządzi i uświęca" 4. "...który niech nasze serca zapali miłością Ducha Świętego i napełnia najgłębszą pokorą, łagodnością, cierpliwością, uległością, oddaniem, mocą i świętością" 5. "...który niech ześle nam siedem darów oraz owoce Ducha Świętego i użycza wszystkiego, co dobre, a powstrzymuje od wszystkiego, co złe"
OFIAROWANIE Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci drogocenną Krew Chrystusa przez Najświętsze Serce Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Panny na otrzymanie darów Ducha Świętego dla ratowania dusz. Amen. Ojcze Niebieski, ofiaruję Ci przez Matkę Najświętszą nieskończoną ilość razy przez całą wieczność, w imieniu wszystkich i za wszystkie dusze Miłość Ducha Świętego ze wszystkimi jej skutkami z życiu doczesnym i wiecznym. Amen.
Proszę o wyjaśnienie słów występujących w Ewangelii Św. Mateusza: "Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone" (Mt 12, 31). Powyższe słowa wypowiedział Jezus po cudownym uzdrowieniu człowieka opętanego. Zdumieni świadkowie cudu obwołali Jezusa Synem Dawida, czyli Mesjaszem. Jednak zaślepieni faryzeusze .oświadczali: "On tylko przez Belzebuba, władcę złych duchów, "wyrzuca złe duchy" (Mt 12,24). To posadzenie o zmowę z szatanem Jezus uznał za bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu. Przez Chrystusa bowiem działał sam Duch Boży. Chrystus, broniąc się przed tym bluźnierczym zarzutem, oznajmia, że ten grzech nigdy nie zostanie odpuszczony, ani w tym życiu, ani w przyszłym. Bluźnierca bowiem zatwardziałe trwa w złym i dobrowolnie odłącza się od miłosierdzia Bożego.
Katechizmy wyliczają sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu, świadczących o wyjątkowej zatwardziałości grzeszników: 1. grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego, 2. rozpaczać albo wątpić w łaskę Boża, 3. sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej, 4. nie życzyć lub zazdrościć bliźniemu łaski Bożej, 5. mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia, 6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.
Przyjdź, Duchu Święty, przemień nasze wewnętrzne Napięcie w święte odprężenie. Przemień nasz niepokój w kojącą ciszę. Przemień nasze zatroskanie w spokojną ufność Przemień nasz lęk W nieugiętą wiarę. Przemień naszą gorycz w słodycz Twej laski. Przemień mrok naszych serc w delikatne światło. Przemień naszą obojętność w serdeczną życzliwość. Przemień naszą noc w Twoje światło. Przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę. Wyprostuj nasze krzywe drogi, „wypełnij naszą pustkę, oczyść nasz pychy. Pogłębiaj naszą pokorę, rozpal w nas miłość, zgaś w nas zmysłowość. Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz, abyśmy mogli poznać Ciebie, jak to obiecałeś i byli szczęśliwi we dług słowa Twego: błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
