| Przebaczenie |
| Wielu ludzi twierdzi, że nie mają potrzeby przebaczenia. A jednak — sam się przekonałem, że wszyscy potrzebujemy przebaczenia. Może powinniśmy przebaczyć sami sobie za nieświadome urazy, jakie żywimy wobec Boga z powodu cierpień lub śmierci ukochanej osoby czy z powodu niewysłuchanej modlitwy. Może powinniśmy wnieść przebaczenie w nasz stosunek do ojca czy matki, braci, sióstr, krewnych, współmałżonków. Rodzice muszą zdobyć się na przebaczenie swoim dzieciom, które odeszły od Kościoła. Pewna kobieta powiedziała mi kiedyś: „,Podczas kazania księdza zdałam sobie sprawę, że nie przebaczyłam memu synowi tego, że ożenił się z mormonką, opuścił Kościół i stał się czynnym członkiem mormonów. Teraz jestem zdolna mu przebaczyć”. Trzeba abyśmy przebaczali kolegom i koleżankom z pracy. Ludzie zajmujący się zarządzaniem twierdzą, że rzeczą najważniejszą i najtrudniejszą zarazem jest utrzymanie pokoju między zatrudnionymi. Trzeba nauczyć się przebaczać współpracownikom, sąsiadom, ludziom Kościoła: biskupom, kapłanom, siostrom zakonnym, członkom rady parafialnej i świeckim działaczom. Może musimy nauczyć się przebaczać lekarzom, prawnikom, sędziom, nauczycielom. Może musimy przebaczać przyjaciołom. Kto najbardziej cię zranił w twoim życiu? Jeśli nie potrafisz wskazać nikogo, proś Ducha Świętego, aby wskazał ci tego człowieka i nazwał go po imieniu. Weź długopis i napisz na kartce listę osób, które cię skrzywdziły, a którym jeszcze nie przebaczyłeś. Zachęcam cię, abyś odmawiał niżej zamieszczoną Modlitwę przebaczenia przez kolejne dziewięć dni -. a nawet tygodniami, miesiącami, przez całe łata. Ludzie cierpiący na różne dolegliwości powinni odmawiać ją w kontekście swojej choroby, okazuje się bowiem, że korzenie wielu schorzeń mogą mieć bezpośredni związek z poczuciem krzywdy, z urazami i niezdolnością do przebaczenia. Kiedy będziesz odmawiał tę modlitwę, zepchnięte głęboko kiedyś przez ciebie urazy zaczną stopniowo docierać do twojej świadomości, by doznać uzdrowienia w Bożej miłości. Kiedy wypłyną na powierzchnię, powierz je z prostotą Panu. Przebaczenie jest sprawą woli, nie uczucia. Jeśli wzbudzimy wolę przebaczenia, Bóg da nam laskę, abyśmy mogli to uczynić głębi serca. Kiedy przebaczamy, nie możemy sobie pozwolić na ocenianie, czy inni ludzie są dobrzy czy źli. Nie twierdzimy, że nie zostaliśmy skrzywdzeni. Nie kwestionujemy, że dana osoba jest odpowiedzialna za wyrządzone zło. Przebaczając wyrządzoną nam niesprawiedliwość, decydujemy się po prostu okazać Bogu posłuszeństwo. Nie możemy dopuścić do tego, by zło popełnione przez drugiego człowieka decydowało o naszych odniesieniach, zachowaniu, uczuciach. Jesteśmy za nie odpowiedzialni. Kiedy poddasz się temu procesowi uzdrowienia, dokona się w tobie coś cudownego. Bóg otworzy twe serce i obdarzy cię nową siłą życia, nową energią i zdrowiem. Kiedy żałujesz kiedy przebaczasz, jesteś wówczas najpełniej zjednoczony t Jezusem. Wkraczasz w tajemniczą rzeczywistość Bożej miłości. Dostępujesz prawdziwego wyzwolenia. Przebaczenie to miłość w działaniu |